Schrijver / blogger / dichter Heidi Koren geeft je maandelijks een update over haar ervaringen als yogi bij YogaNoord. Veel leesplezier!
November 2020
Oud
Ik kan mij nog heel goed herinneren dat ik met een vijf jaar oudere vriendin in de kroeg zat. Het moet een jaar of zeven geleden zijn geweest. Ik was net onder de veertig. Zij net over de helft, op weg naar de vijftig. We bespraken het proces van ouder worden, op háár initiatief. Ik was immers nog in de veronderstelling dat ouder worden een fabeltje was, dat het in zijn geheel niet gold en al zeker niet voor mij! Zij lachte een beetje schamper bij mijn; ah-joh-je-bent-zo-oud-als-je-je-voelt-en-wat-doet-het-er-toe-s! Zij wist al beter en ik dus bepaald niet.
Ouder worden begint inderdaad pas ná je veertigste. Nu ik zelf die streep al een aantal jaren achter me heb liggen, kan ik erover mee praten. De lijntjes waar ik me nooit zorgen over maakte voor mijn veertigste, zijn nog steeds het probleem niet. Het zijn de lijntjes waarvan ik het bestaan niet wíst, die me nu zo nu en dan in verbijstering voor de spiegel laten staan!
Vorige week nog merkte mijn dochter in de badkamer heel subtiel op: Oh My God Mam, er gebeurt iets met je billen! En ja inderdaad ik zag het zelf ook, nadat ik twee spiegels zo had geparkeerd dat ik mijn eigen achterste eens grondig kon bestuderen; er was iets aan de hand met mijn billen. Het had te maken met huid en zwaartekracht en veel verder wil ik hier niet gaan.
Met de neefjes van mijn lief zijn we aan het dollen in het park. Dollen op afstand: balletje trappen, achter de honden aanrennen, wie het eerst bij de boom is. Na het dollen komen ze eten. We verspreiden ons door de kamer met een bord op schoot en anderhalve meter afstand tussen ons in. Normaal gesproken zouden ze over elkaar en vooral over mijn lief heen hangen. Nu moet de energie op een andere manier naar buiten. Het zijn twee sterke kereltjes. Mountainbiken, skaten, dansen, acrobatieken. Ze kunnen werkelijk alles. Hebben het ook fysiek lekker mee: beide een glanzende kop met haar, sterke, gezonde lijven die zonder moeite in een sit-up, hang-up, klap-dubbel kunnen.
‘Kun je dit?’ zegt de een terwijl hij zijn sixpack laat rollen.
‘Kun je dit?’ zegt de ander, terwijl hij tien push ups doet en tussendoor een melodietje in zijn handen klapt.
Mijn lief staat erbij te kijken terwijl hij een tikkeltje bezweet de lege pizzaborden de keuken in draagt. Het is al laat. Die jongens moeten zo de deur uit zodat wij op de bank kunnen hangen met een fles wijn en een zak chips.
‘Kun je dit?’ zeg ik in een ingeving er korte metten mee te maken en ga op de grond liggen. Ik voel heus wel hoe iedereen op me neer kijkt. (OMG) maar het wordt stil als ik in een kaars kom, een kaarsrechte wel te verstaan zonder handen in m’n heupen en dan langzaam met gestrekte benen mijn voeten tot de grond laat zakken. Ik kan er ook nog heel hard bij lachen, terwijl ik zo dubbelgeklapt op de grond zie hoe de beide mannetjes een poging wagen. Ze gillen dat ze zo niet kunnen ademen. Eentje krijgt zijn benen wel de lucht in maar valt net zo hard weer om. De ander lukt het beter en hij krijgt zelfs zijn tenen aan de vloer, maar nu de benen strekken is volgens hem “niet te doen!”
Als ze met rode hoofden weer overeind staan kijken ze vertwijfeld naar mijn lief.
‘Hoe doet ze dat?’ vraagt de een.
‘Yoga,’ zegt mijn lief een tikkeltje trots.