Schrijver / blogger / dichter Heidi Koren geeft je maandelijks een update over haar ervaringen als yogi bij YogaNoord. Veel leesplezier!
Augustus 2021
Zen
Op de dag dat voor het eerst in weken de zon doorbreekt en de temperatuur boven de twintig graden uitkomt, krijg ik een appje van Cindy: ik ben er weer. De vakantie zit erop!
Zelf zit ik nog op een verborgen plekje. Het huisje waar ik momenteel verblijf is in zijn geheel zo’n twintig vierkante meter groot. Het heeft een woonkamer, een slaapkamer mét werkplek, een keuken én een badkamer. Alles is er en ik vraag mij iedere dag opnieuw af wat ik meer nodig zou hebben.
De vloer is blauwgeverfd beton, koud aan mijn kousenvoeten dus vanaf de eerste dag spreid ik mijn yogamat in de woonkamer. Het werkt, niet alleen tegen de koude voeten maar ook tegen de stramheid. Iedere morgen doe ik als vanzelf mijn oefeningen. Boom- Kaars-Dolfijn-Hoofdstand-Brug (halfje) Boom. Klaar is Klara. Het is bepaald geen yoga maar wel lekker om het stijve lijf op gang te krijgen.
Ik las een artikel in de krant over yoga en hoe wij daar, als Westerse mens, mee aan de haal zijn gegaan en er een soort hippe gymclub van hebben gemaakt. En dat dat toch zeker niet de bedoeling is.
Ik lees het stuk met een blosje schaamrood op mijn kaken, want ja inderdaad ook bij mij is de werkelijke zen regelmatig ver te zoeken, probeer ik vooral een beetje soepel te blijven en bijkans het hoofd eens tot stilstand te brengen. Het is al met al zeker niet in overeenstemming met de oorspronkelijke yogaleer, zoveel is me wel duidelijk.
Tijdens de lessen benaderen we de oorspronkelijke yogaleer natuurlijk veel meer doordat de les langer duurt (90 minuten) dan de korte ochtendgymnastiek (10 minuten) van mij. Maar ook omdat we met zijn allen in concentratie verkeren, de stilte opzoeken en doordat de oefeningen worden afgewisseld met meditatie en ademhalingsoefeningen. Allemaal zaken die ik in mijn eentje niet voor elkaar krijg. Ik neem het mij niet eens meer voor want weet toch allang dat ieder bijtje dat langs vliegt mijn aandacht met twee vleugelklappertjes kan stelen.
Maar misschien lukt mij meer dan ik denk, realiseer ik me later als ik mezelf erop betrap dat ik toch al zeker een half uur op een luie stoel in de tuin zit en naar de bonenstaak tuur. Het is vakantie. Ik ben dan wel hier om een boek af te maken maar dat lukt me alleen in ontspanning. En die ontspanning die ligt overal voor het oprapen; in de bonenstaak, aan de overkant van het slootje en in de gootsteen waar ik tijdens de afwas die hier noodzakelijkerwijs weer met de hand wordt gedaan, in tuur. Best zen.